Door een fout op de website van elektronicagigant MediaMarkt konden klanten voor een paar euro een peperdure Apple-computer (iMac) kopen. Een paar klanten grepen hun kans. Op internet is een discussie losgebarsten over de vraag of de MediaMarkt de computers juridisch gezien kan terugeisen.

Op grond van uitspraken in eerdere vergelijkbare rechtszaken (o.a. de rechtszaak rondom Leen Bakker die per ongeluk hoogslapers voor een fractie van de marktwaarde aanbood via hun website) lijken de kansen voor de klanten van MediaMarkt klein. Een koopovereenkomst komt namelijk tot stand door een aanbod en de aanvaarding van dat aanbod. In dit geval gaat het al mis bij het aanbod, omdat MediaMarkt niet de wil had om een Apple-computer van ruim € 2.000,- voor € 2,19 te verkopen.

Wilsgebrek
Er is sprake van een zogenaamd wilsgebrek. MediaMarkt kan voldoende aannemelijk maken dat er sprake is van een vergissing. Het feit dat bijvoorbeeld de koopprijs van € 2,19 ver onder de inkoopprijs ligt, en de verkoop derhalve resulteert in een substantieel verlies voor het concern, draagt bij aan de stelling dat het een vergissing betreft.

De MediaMarkt kan – ondanks het wilsgebrek – toch aan de overeenkomst worden gebonden, indien er aan de kant van de klant sprake was van gerechtvaardigd vertrouwen. Die vlieger gaat helaas niet op voor de klanten van de MediaMarkt. Uit de jurisprudentie blijkt namelijk dat de rechter vindt dat van een consument die van plan is om via internet een product te kopen, verwacht mag worden dat deze zich van tevoren globaal heeft georiënteerd op onder meer de prijs van het desbetreffende product.

Mede hierdoor mocht de klant op het moment dat hij of zij de bestelling via de website van de MediaMarkt plaatste er niet vanuit gaan dat de prijs van € 2,19 juist was. Bovendien was er op zijn minst reden voor twijfel indien het voor de consument niet direct duidelijk zou zijn dat er sprake was van een vergissing. En in geval van twijfel over de juistheid van de prijs geldt dat de consument nader onderzoek moet verrichten, door bijvoorbeeld te bellen naar de klantenservice van de MediaMarkt.

Dit brengt met zich mee dat er nooit een overeenkomst tussen de MediaMarkt en de klant tot stand is gekomen en dat de klant de computer(s) moet teruggeven. Het feit dat de computers in dit geval door de MediaMarkt zijn geleverd, zal niet tot een ander oordeel leiden. Het al dan niet leveren van een product is immers geen juridisch vereiste voor de totstandkoming van een overeenkomst.

De klanten van de MediaMarkt die weigeren mee te werken, zullen dan ook niet beloond worden met een computer voor een prikkie, maar met hoge kosten in de vorm van incassokosten en (eventueel) proceskosten.

Over de columnist
Robbert Goossens (1992), afkomstig uit Apeldoorn, werkt sinds september 2016 als jurist voor Trust and Law Incassoservices. Hij studeerde aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en de Nottingham Trent University in Engeland. Naast een passie voor de incassobranche speelt schermen een belangrijke rol in zijn leven. Goossens is meervoudig Nederlands kampioen (sabel). Vanuit het partnership met Zoetermeers Dagblad vertelt hij met een maandelijkse column over zijn vak.