Solidariteit is voor ons vrouwen belangrijk, of wij nu rijk of arm zijn, of wij hier geboren zijn of elders op de wereld.  
Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld. Internationale Vrouwendag is in de vorige eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht. De eerste Internationale Vrouwendag dateert van 8 maart 1922.
 
Wat ging daaraan vooraf:
Op 8 maart 1908 vond in New York de eerste staking door vrouwen plaats. De staking was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie en is beroemd geworden door onder meer de poëtisch verwoorde eis van de vrouwen: "brood en rozen". 
 
Die staking, in New York, was het prille begin van de strijd voor de vrouwenemancipatie en tegen de vrouwendiscriminatie. In 1911 deed de Duitse Clara Zetkin tijdens een conferentie voor socialistische vrouwen in Kopenhagen het voorstel om 8 maart uit te roepen tot Internationale Vrouwendag. Tijdens de oorlogsjaren en de jaren daaropvolgend is de vrouwendag niet overal met dezelfde inzet gevierd. 

Dit gebeurde pas tijdens de roerige jaren '70: Tweede Feministische Golf herleefde in Europa en in de Verenigde Staten de interesse voor Internationale Vrouwendag.
Met als hoogtepunt 1975, toen de Verenigde Naties het Internationale Jaar van de Vrouw had uitgeroepen. Drie jaar later erkenden de Verenigde Naties 8 maart als officiële Internationale Vrouwendag.
 
Internationale Vrouwendag Nu
Anno 2022 zijn vrouwenrechten nog steeds niet vanzelfsprekend in Nederland en de rest van de wereld. Op het gebied van werk, inkomen en veiligheid is nog een hoop werk te verzetten.  Of het nu gaat om eerlijk loon, een veilig thuis, jezelf kunnen zijn zonder al die seksistische opmerkingen. En ja, eindelijk wordt er openlijk gesproken over (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Het is van groot belang dat wij vrouwen elkaar zien en ondersteunen. Solidariteit begint bij onszelf. Wij hebben elkaar hard nodig in een wereld waar zoveel onrecht plaats vindt. 
 
Op dit moment gaat mijn hart uit naar al die vrouwen in oorlogssituaties. Vrouwen die huis, haard en zelfs familie (hebben) moeten achterlaten met of zonder kinderen. Of het nu om Oekraïne of Syrië gaat, vrouwen en kinderen zijn de grootste slachtoffers van oorlogen. Laten wij solidair zijn met deze vrouwen en hen met alles wat wij in ons hebben ondersteunen. Ook in Barendrecht, ze zijn hier nu (en binnenkort) in ons midden en hebben onze steun hard nodig. 
 
Tot slot: de lokale democratie doet ertoe en dat mogen wij niet alleen aan mannen overlaten. Stem daarom op 14, 15 of 16 maart op een vrouw. Er zijn nog steeds te weinig Barendrechtse vrouwen in die gemeenteraad en het is hard nodig.  

Reshma Roopram is wethouder in Barendrecht en was kandidaat voor het landelijke partijvoorzittersschap van de PvdA