Mijn naam is Berend Aptroot, ik ben gemeenteraadslid in Zoetermeer en sta op plek 60 van de kandidatenlijst van de VVD voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november as. De komende periode zal ik een aantal columns schrijven, over mijzelf, de gemeenteraad en de Tweede Kamerverkiezingen.
Hierbij mijn eerste bijdrage voor Zoetermeers Dagblad.
Dat ik een laatbloeier ben verbaast mensen. Die zien nu een (soms iets te) zelfverzekerde man. Zeker als je ook nog eens mijn ouders kent. Twee hardwerkende lieve mensen die de kinderen altijd op de eerste plek hebben gezet.
Ik was een stuiterbal. Het schoolvoorbeeld van een ADHD-er. Ik stond meer verplicht op de gang dan dat ik in de les zat. De intenties waren goed. Ik zat vol met goede ideeën maar het lukte zelden om die tot uitvoering te brengen. Je kent het type denk ik wel, eentje die wanneer iedereen door had dat de docent op ontploffen stond toch nog een grapje maakte.
Na een moeizame middelbare schoolperiode ben ik gaan werken. Altijd aan het werk maar nooit voor lang op één plek. Ik ging al stuiterend door het leven. Achteraf gezien kan ik me voorstellen dat de mensen om mij heen zich zorgen maakte.
Al stuiterend tussen allemaal uitzendklussen door zit ik ineens bij een grote Nederlandse uitzendonderneming op kantoor. Die zagen mijn overdaad aan energie en ik hoorde ineens: “daar kunnen wij iets mee”. In plaats van kritiek kreeg ik complimenten. Ze keken naar mijn talent en wisten dat te ontplooien. Ik kreeg een vast contract en ik mocht mij verder ontwikkelen.
De stuiterbal had toen nooit durven dromen dat die 18 jaar later kandidaat is bij Tweede Kamerverkiezingen, dat die in de gemeenteraad zou zitten, dat die een hele gave baan heeft bij een aannemer en dat die een stabiel gezinsleven heeft met een geweldige vrouw en 3 mooie kinderen.
Deze stuiterende route maakt wie ik ben. Deze bagage neem ik mee in mijn werk, als gemeenteraadslid, als partner en in het bijzonder als vader van drie opgroeiende kinderen waarvan één zeer herkenbare stuiterbal. En dat allemaal omdat iemand keek naar mijn talent.
Steek je hand uit en kijk naar iemands talent. Het is nooit te laat om te bloeien.