In mijn werkkamer hangt de wereldkaart die me er elke dag aan herinnert hoe klein en onbetekenend Nederland is. Kleiner dan Kirgizië, waarvan ik het bestaan tot vier seconden geleden niet eens wist. En dat is gelijk mijn bezwaar tegen GroenLinks, dat in sommige steden van ons land met een tiet aan geld de meest vreemdsoortige besluiten mag doorvoeren en ten koste van de ouderenzorg de gekste clubjes stiekt om in 2030 te kunnen zeggen: we hebben de CO2-uitstoot 25 tot 40 procent gereduceerd.  

Ja, het klimaat is in de war. Ik ben niet geheel achterlijk. Je maakt mij niet wijs dat films van de afbrokkelende ijsbergen ergens in een studiootje in Den Haag op kosten van Liesbeth van Tongeren getruct gemaakt zijn. Ik vertrouw dat mens voor geen meter, maar dat doet ze niet.

Ja, ik neem het dreigement van een stijgende waterspiegel serieus. Ik heb een nest kleinkinderen en we wonen in Nederland erg laag. De duinen mogen dan weliswaar stevig en hoog zijn en we mogen ons gelukkig prijzen met waterkeringen, maar als het water de pest in heeft komt het alle hoeken en gaten. Daar hoef je geen professor voor te zijn.

Maar het VN-milieurapport is natuurlijk niet alleen voor Nederland geschreven. Dat denkt GroenLinks wel, maar dat is niet zo. Milieuprofessoren fietsen elektrisch met het Emissions Gap Report onder de arm door de stedelijke straten alsof ze door God gezonden zijn. Al trappend bemoeien ze zich ook nog met mestoverschot en net als Peter R. de Vries met de opstelling van Ajax. Maar zodra het vakantie is pakken ze even zo vrolijk het vliegtuig en gooien er een paar ruggen kerosine tegenaan, omdat het thema van de opwarming van de aarde natuurlijk big business is.

Als ik morgen een digitale klok in elkaar heb geknutseld waarmee ik het vanuit Zeeland – waar ik ’s zomers woon - met één druk op de knop in de Schilderswijk kan laten regenen, heb ik overmorgen een ton subsidie. Neem ik er Moerwijk bij, heb ik twee ton. Zo makkelijk kan je in Nederland aan je geld komen als je een handig ventje bent en vals milieuliefde suggereert.

GroenLinks is ook allang geen politieke partij meer. GroenLinks is de nieuwe Stichting Korrelatie, die ruikt naar de dodelijke adem van onze finale rustplaats. Liesbeth van Tongeren als de Engel des Doods.

Ik weet niet hoeveel kilo goud zij in deze coalitie te besteden heeft, en als het wel bekend is ben ik te lui om het op te zoeken, maar laat dit gezegd zijn voor het geval u iets aan de milieugekte wilt verdienen: kom met een idee. Verzin drankflessen die zichzelf inschenken en daarna zelfstandig recyclen. Bouw containers van gors die in toenemende zelfverrukking hun eigen bestemming bepalen. Laat met toepassing van de Wet van Gay-Lussac een azelea in een hyacint veranderen en fluitketels in oorwarmers. Ik bedoel: val op. Daarna kun je cashen.

Zelf ben ik bezig met het uitvinden van een medisch gestructureerde stoelgang voor elk zindelijk mens, zodat iedere morgen om drie minuten over acht in heel Europa centraal kan worden doorgetrokken. Bespaart miljoenen. 

Ik wil wijn uit de keukenkraan laten komen. Spaart flessen uit. Voorwas en hoofdwas worden in Den Haag één grote multi-was in één grote sissende gedesinfecteerde stadstobbe, waarin alle bewoners verplicht worden op het afgesproken uur gezamenlijk naakt plaats te nemen. Mannen en vrouwen gescheiden. Dat nog net wel. Maar allemaal broek omlaag. Scheelt miljoenen.

Ik bedoel maar: wees slim, verzin iets, want de Klavers en Van Tongerens hebben er in de gekkigheid van nu veel geld voor over.

Trouwens: het was wel een erg kouwe week.
Weinig opwarming. Ik zat met een jas aan bij ADO-Sparta.