Elitair Nederland trok de neus voor de broertjes op, maar bij de andere zestien miljoen landgenoten staan de twee tachtigers op een voetstuk. Een halve eeuw werkten ze samen en zagen we ze op tv, in theaters, op dorpspleinen, bij winkelopeningen, in hun eigen circus en waar al niet. Dankzij AVROTROS keerden ze onlangs terug in de belangstelling via Een schat aan herinneringen. Na het zien van die ontroerende documentaire werd weer eens duidelijk dat Bassie & Adriaan cultureel erfgoed zijn van de hoogste orde.

Vooral Bassie’s credo ‘Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen’ kreeg extra lading. In deze tijd worden we overladen met ergernissen, leugens, bedrog, criminaliteit en combinaties daarvan. Zoals bij Mark Rutte en zijn trawanten. Door incompetentie en een griezelig gebrek aan realiteitszin het land geheel naar de Filistijnen geholpen. Het zinkende schip en de ratten. Vervolgens vrolijk fluitend wegwezen en er nog mee wegkomen ook. Want in Nederland mag alles. Dus altijd blijven lachen.

Waarvan ook gezegd wordt dat het in Nederland mag, is vrij je mening uiten. Dat is natuurlijk helemaal niet zo, want als je op de socials laat weten niet verdrietig te zijn geworden toen Akwasi uit De Slimste Mens werd gekukeld, ben je een racist. En vind je Sylvana Simons een niet al te sympathieke verschijning? Racist. Vraag je je als reclamegoeroe af bij het zien van al die hedendaagse tv-commercials ‘Zijn de blanken op?’, ook dan ben je een racist. Het zij zo. Altijd blijven lachen.

Belangrijker: het betaalde voetbal is weer begonnen. Dat wil zeggen, in Nederland. In andere landen zijn ze daar gewoon mee doorgegaan in de feestdagenperiode. Zoals het hoort. Maar bij ons gingen de clubs noodgedwongen naar de Zuid-Europese zon om zich daar voor te bereiden op de herstart van de competitie. Nou, we hebben het gezien: Feyenoord 2-2 thuis tegen NEC, kampioensaspiraties definitief in de kliko en plek 2 ook nog meer op de tocht. Stoppen dus met die winterstop, gewoon doorgaan als de velden dat toelaten, want dan blijf je in je ritme. En natuurlijk ook altijd blijven lachen.

ADO – ik zeg nog steeds ADO tegen ADO Den Haag, zoals ik ook nooit Sparta Rotterdam, NAC Breda, Ajax Amsterdam of PSV Eindhoven zeg – is wél fris uit de Spaanse winterwarmte teruggekeerd. De Graafschap na een 0-2 achterstand met 5-3 opgepoetst. Nieuw elan, een zeer gemotiveerde trainer en een enthousiast stel taaie tijgers binnen de lijnen. Met als stralend middelpunt die bijna 33-jarige eeuwig jonge god uit Volendam die met de week beter wordt. ADO volgend jaar met Henkie Veerman in de Eredivisie, kat in ’t bakkie. Zo niet? Altijd blijven lachen.