Het is zaterdagmiddag. Er is veel leven en gezelligheid bij Pocahontas, de Zoetermeerse waterscouts aan de Noord AA.

Hun natuurlijke omgeving is rond en in het water. In de kreek en op de plas bij het clubhuis 'De Tipi' aan Het Lange Land en als ze wat ouder zijn op de Kagerplassen. De Bevers (5 tot 7 jaar) maken een masker voor carnaval. De scouts van de Wilde Vaart (15-18 jaar) zijn aan het chillen. Dat betekent dat ze frikandelbroodjes eten en gamen. De oudste scouts, de Loodsen, inspecteren het balkon. Sinds Storm Eunice lekt het en ze hebben nog geen idee waar het vandaan komt.

Uitdagingen
Lodi van der Weerden, voorzitter van Pocahontas en al meer dan 50 jaar actief binnen de scouting, laat het gebouw, de haven en de werkplaats zien. Hij vertelt ondertussen veel over scouting. Over de uitdagingen. Over samen spelen, samen klussen, samen op kamp gaan, naar elkaar omkijken. Over de legende van Pocahontas, de Indiaanse prinses die vrede bracht. Zij is een bron van inspiratie voor de groep.

Niet dat ze het er steeds over hebben, maar onbewust zijn ze in de groep vaak bezig met 'bruggen bouwen'. Soms letterlijk, met palen en touw, veel vaker figuurlijk: ze leggen verbinding met de buurt, de andere scoutinggroepen, de stad. Dat is wel de rode draad van scouting: er is meer dan een ik-maatschappij, bij scouting gaat het om samen.

Zelfvertrouwen
Ik spreek 'Mor'. Mor is haar scouting naam. Ze kwam als Bever bij Pocahontas en nu is ze leider bij de welpen. Ze vertelt over het zelfvertrouwen dat zij van scouting kreeg. Mor verkiest Pocahontas boven een bijbaantje. Ze gunt andere kinderen ook plezier en zelfvertrouwen en ze is ervan overtuigd dat ze een toekomstige werkgever goed kan uitleggen dat wat ze hier heeft geleerd ook heel nuttig kan zijn voor een organisatie.

Leider zijn bij de scouting wordt wel steeds veeleisender. Alle leiders krijgen training in scoutingvaardigheden, maar ook in het omgaan met allerlei soorten kinderen. Zoals kinderen met ADHD en autisme. Bij Pocahontas moet iedereen kunnen meedoen. Daarom kan de contributie niet te hoog zijn. Het betekent wel dat ze heel veel zelf moeten doen: zelf het clubhuis bouwen, de boten onderhouden en lekkage verhelpen. De Loodsen zijn in ieder geval zeer gemotiveerd om het lek te verhelpen.


Over Ingeborg ter Laak
Geboren op 18 februari 1973 in Gouda en getrouwd met Casimir en moeder van Nathan (18 jaar) en Jildou (16 jaar). De politica woont nu in Zoetermeer, maar heeft ook in Nijmegen en Warga (Friesland) gewoond. Ze studeerde Bestuurskunde aan de Radboud Universiteit en de University of Dar es Salaam (Tanzania). Ter Laak kwam in 2014 namens het CDA in de gemeenteraad en is sinds 2018 wethouder Zorg, Welzijn en Sport in Zoetermeer.