Khalid Choukoud denkt dat hij ondanks zijn 38-jarige leeftijd harder dan ooit kan lopen op de marathon. De Haagse hardloper mikt zondag in de wedstrijd over 42,195 kilometer door de hoofdstad op een persoonlijk record. "Ik ga weg op een tijd van 2.07.00, een halve minuut onder mijn beste tijd. Dat is realistisch", zegt Choukoud in aanloop naar de race.

Er zijn wel twijfels. "Ik ben op een leeftijd dat het wat moeilijker is in te schatten hoe mijn lichaam zal reageren op dat hoge tempo. Maar ik neem dat risico, want ik voel me goed. Ik heb goede trainingsweken gedraaid in de voorbereiding, misschien wel de beste weken ooit, dus ik gok erop dat het niet te gek is wat ik ga doen."

Aan stoppen denkt Choukoud nog helemaal niet. "Ik heb nog steeds plezier in mijn sport. Ik ben niet geblesseerd en topfit, dus waarom zou ik niet nog een paar jaar doorgaan? Mijn liefde voor het hardlopen is groot", zegt de geboren Marokkaan, die de marathon van Amsterdam slechts drie maanden na die van de Olympische Spelen in Parijs loopt.

Bloedvorm

"Van de Spelen had ik meer verwacht. Ik was in bloedvorm, maar werd een dag voor de race ziek. Dat was vreselijk jammer, want ik heb niet alles eruit kunnen halen", blikt Choukoud terug. Hij finishte in de Franse hoofdstad als 58e in een tijd van 2.15.25. "Zo'n tijd kan ik in de training lopen, dus ik kon redelijk snel weer de trainingen oppakken. Het herstel gaat tegenwoordig door het moderne schoeisel en de betere voeding veel sneller."

Hij schrijft de ontwikkeling bij vooral de vrouwen op de marathon ook voor een belangrijk deel toe aan de geavanceerde schoenen en de veel betere begeleiding. "Drie jaar geleden was ik een van de gelukkigste mensen op aarde toen ik onder de 2.10 liep, afgelopen zondag liep de Keniaanse Ruth Chepngetich in Chicago een wereldrecord van 2.09.56. De vrouwen maken het gat naar de mannen steeds kleiner. Met een tijd van 2.09 stel je bij de mannen helemaal niks meer voor."

Vertrouwd parcours

Ook om die reden wil Choukoud in de 2.07 en een betere marathon dan die van Amsterdam kan hij niet bedenken. "Sinds 2021 heb ik hier elk jaar een minuut sneller gelopen. Amsterdam heeft een vertrouwd parcours. De binnenkomst in het Olympisch Stadion aan het einde is het mooiste wat er is. Kampioenschappen interesseren me niet meer, ik wil vooral nog genieten van mooie stadsmarathons en heel graag mijn carrière over een paar jaar afsluiten in Amsterdam."