De resultaten van de eindtoets bij groep acht-leerlingen van 't Schrijverke in Buytenwegh zijn de laatste jaren bijzonder positief. Directeur Nancy de Vries, in mei van dit jaar begonnen op de Unicoz-basisschool, verklaart het geheim.

In april jongstleden werd op 't Schrijverke voor de vierde keer de IEP (ICE Eindevaluatie Primair Onderwijs)-toets afgenomen door de 25 leerlingen van groep acht. "Bij de IEP-toets kijken we of onze prognose voor de leerlingen ook echt klopt. Het is één van de vier pijlers", zegt De Vries, die voor haar komst naar Buytenwegh zestien jaar in diverse functies verbonden was aan de Prinses Amaliaschool in Meerzicht.

"We kijken in het leerlingvolgsysteem naar de cito's vanaf groep zes, de werkhouding van een kind, we kijken naar de methodegebonden toetsen en als afsluiter hebben we de IEP-toets. Daar wordt ook altijd naar gekeken vanuit het voortgezet onderwijs, bijvoorbeeld bij het aannamebeleid. Alleen is er een paar jaar geleden iets veranderd: de basisscholen zijn nu in de lead. Wij als basisschool zien de kinderen het beste en mogen ons oordeel aan ons kindbeeld koppelen. Ons advies richting voortgezet onderwijs weegt zwaar."

Bij de IEP-toets krijgen de leerlingen verspreid over twee dagen tussen de dertig en vijftig meerkeuze- en openvragen voorgeschoteld. Elke dag is er een uur toegespitst op rekenen en een uur op taal. Opvallend is dat 't Schrijverke jaar in jaar uit dik boven de landelijke norm scoort. "Wij scoren op de lijsten altijd hoog, sowieso het hoogste van Buytenwegh. Zeker gezien onze populatie met een percentage van 45 procent gewichten leerlingen is die score goed. Onze norm ligt rond de 78,2 en wij scoren 83,1. Dat is ver boven het landelijke gemiddelde."

Doorslaggevend voor de toekomst van een kind is de IEP-toets niet, zo benadrukt De Vries. "De IEP-score is meer een toevoeging. De aanmeldingen en adviezen zijn al achter de rug, maar als reclame voor je school is zo'n IEP-uitslag aanzienlijk."

Wat het geheim is van de goede resultaten? De Vries denkt het wel te weten. "Wij zetten vanaf de kleuters al heel hoog in op taalontwikkeling en dat doen we door pictolezen, woordenschatvergroting, aparte taalgroepjes. Naast de groepsleerkrachten en pedagogisch medewerkers zijn er heel veel vrijwilligers die de kinderen daarbij begeleiden. Als je dat vanaf de kleuters oppakt en zo laat doorgaan, dan heb je een basis die zich eind groep zes uitbetaalt. Dan zie je de resultaten van de verschillende toetsen toenemen."

Op 't Schrijverke, een school bestaande uit 165 leerlingen en zestien onderwijsgevenden, krijgen de leerlingen volgens De Vries op een degelijke manier les. "Het klinkt heel algemeen, maar wij geven goed onderwijs. Het onderwijs op deze school staat. Er is een goede doorlopende leerlijn waarbij we heel veel investeren aan de onderkant. Wij kunnen dat omdat we de know how binnen het team van onderwijskrachten hebben en daarnaast veel goodwill hebben van vrijwilligers en oud-collega's die aan de school verbonden willen blijven. Zij geven onder meer extra ondersteuning aan leerlingen onder schooltijd. Mensen kunnen hier klaarblijkelijk geen afscheid nemen. Wij zijn bevoorrecht."

De Vries vervolgt: "Op het moment dat je onderwijs niet staat, moet je als school je onderwijs bijstellen. Wij hebben dat niet nodig. Wij geven ‘ouderwets’ onderwijs met de laatste inzichten en de nieuwste leermiddelen. Uiteraard zijn we bezig met de 21e eeuwse-vaardigheden. En het is duidelijk voor kinderen: je krijgt van deze juf/meester les, je werkt het hier uit en als je vragen hebt, stel je die. Het is een duidelijke manier van onderwijs en dat is onze kracht: wij geven ‘gewoon’ goed onderwijs. Daar mogen we trots op zijn."