De tabberd hangt weer in de kast, de rijmklier is op non-actief gesteld en de ZWPI-discussie verstomd. Tijd is rijp voor arrenslee, rendieren, uitzinnig verlichte huizen, overvloedig gedekte tafels en glühwein. Ho ho ho Santa is coming to town.

Tegen beter weten in maar met het groepsgevoel hoog in het vaandel schrijven collega en ik ons in voor de jaarlijkse traditionele kerststuk-workshop. Al bij de ontvangst van instructies cq. spelregels verschijnen de rode vlekken ons in de nek. Creatief met dennentakken en piepschuim we zijn er best wel van. Zodra er echter beknot wordt op de mate van creativiteit, worden we licht recalcitrant. Ons opkomend gevoel van gezamenlijke rebellie resulteert in een winkelronde door het walhalla der Nutteloze Sta in de Wegs-supermarkt waar we overgaan tot de aanschaf van alle benodigdheden voor ons kerststuk.

De opgetrokken wenkbrauwen van enkele medecursisten zich nauwkeurig aan het voorgeschreven protocol houdend daargelaten, mondt de workshop uit in een bijzonder geslaagde avond. We werken vol overgave aan onze creatie. Een net even anders kerstkrans getooid met allerhande niet ter zake doende versieringen zoals verjaardagstaart kaarsjes, kauwgomballen, bakvormpjes en dinosaurussen. Het product van onze niet te onderschatten creativiteit oogst bewondering en tovert een milde doch goedkeurende glimlach op het gezicht van de workshopleidster. De geboorte van het anarchistisch kerststuk is een feit.

De krans krijgt een ereplaats op het secretariaat en wordt ten bate van de stichting Tegen Eenzame Kerst voor Konijnen per opbod te koop aangeboden.

Over Elsje Veth