Terwijl de Hofstad en de rest van Nederland zich oranje rood wit blauw kleurt, vraag ik me af waarom ook dit jaar de lintjesregen aan mij voorbijgaat.

Het antwoord is al snel gevonden, ik voldoe niet aan de gestelde voorwaarden. Een heldendaad in het dagelijks leven kan niet op mijn conto geschreven worden. De dagelijkse met veel zorg en liefde bereide maaltijd voor mijn lief valt niet onder de categorie vrijwilligerswerk voor de gemeenschap. Helaas pindakaas.

Het wachten is op de invitatie voor een oranjekoekje bij de theevisite van Alex en zijn Maxi. Ook deze festiviteit gaat aan mijn neus voorbij. Enkel blauwe enveloppen vallen op de deurmat, geen enveloppen met oranjekroontjes-embleem. Als zelfsturend typje is een oranje tompouce snel aangeschaft.

Ik versier het huis met oranje confettiballonnen van de Echt Hema et voilà, de Koningsdagsfeer zit er goed in. De aangeschafte oranje nagellak verhoogt de koninklijke feestvreugde. Mijn deelname aan de nationale competitie wc-pot-werpen houd ik nog even in beraad.

Fijne zonnige Koningsdag.

Vanuit Zeeuws-Vlaanderen volgde Elsje Veth in 2011 haar hart naar Zoetermeer waar zij sindsdien samenwoont met fotograaf Chris van Dijke. Moeder van twee volwassen zoons en oma van kleinzoon Xavi. Werkt als fulltime secretaresse in Den Haag. In 2015 zag haar eerste letterkind, de bundel Neus snuiten en doorhoesten, het levenslicht. In december 2017 presenteerde Veth met ‘Rafels’ haar tweede verhalenbundel. ‘Mijn columns ademen charme, levenslust, wijn en hoge hakken uit. Met hier en daar een vleugje peper.’ Meer info; www.felizabet.wordpress.com en @elsjeschrijft.