Ik woon in een vaasje. Althans, als ik onze premier mag geloven. En dat doe ik. Van een man in zijn positie verwacht je geen leugens. Mocht na een tijdje blijken dat zijn woorden enigszins anders bedoeld waren, kan hij altijd nog spijt betuigen. Zo werkt dat in een vaasjesland.
Terug naar het vaasje. Een vaasje dat gekoesterd moet worden. Een vaasje zoals vroeger bij oma op het dressoir. Daar mocht je als kind alleen naar kijken, laat staan in wonen. De afgelopen dagen heb ik het gevoel in een winkelmandje te wonen. Een afgeladen overvol mandje. Een mandje vol goede voornemens. Een mandje vol uitgelaten mensen in feeststemming. Een mandje vol landgenoten met gele hesjes. Boos en besloten dat voorlopig zo te houden. De premier met zijn vaasje kan hun gele rug op. Krakkkk, de eerste barst is een feit.
Beste vaasjes-hoeder mijn wens voor 2019: een veilig vaasje om in te wonen te werken te eten te slapen, kortom om in te leven voor iedereen. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?
Over Elsje Veth
Vanuit Zeeuws-Vlaanderen volgde Elsje Veth in 2011 haar hart naar Zoetermeer waar zij sindsdien samenwoont met fotograaf Chris van Dijke. Moeder van twee volwassen zoons en oma van kleinzoon Xavi. Werkt als fulltime secretaresse in Den Haag. Ze publiceerde twee verhalenbundels; ‘Neus snuiten en doorhoesten’ (2015) en ‘Rafels’ (2017). ,,Mijn columns ademen charme, levenslust, wijn en hoge hakken uit. Met hier en daar een vleugje peper,” Twitter: @elsjeschrijft.