Een Zoetermeerse zondaar ben ik. En niet zomaar een zondaar, een klimaatzondaar. Ik lees het zojuist in NRC. Genadeloos word ik aan de schandpaal genageld.

Volgens het artikel voldoe ik driedubbel aan alle criteria. Van een stuk verse vis of knapperig geroosterde hamburger kan ik enorm genieten. Naar de kinderen neem ik de auto. De afstand Zoetermeer – Zeeuws-Vlaanderen – vice versa is toch wat ver fietsen op een dag. Bovendien gaat de rails niet verder dan station Vlissingen en is het vervolgens zoekhetlekkerzelfuit wat Prorail betreft.

Een vakantie naar de zus in Griekenland met het vliegtuig in plaats van een gammel bootje voelt toch wat comfortabeler. Ik dacht nog wel zo mijn best te doen.

Geestverruimende theesessies
Een goed klaargemaakte vegetarische maaltijd weet ik te waarderen. Als het kan, maak ik gebruik van het openbaar vervoer. Maar een vegarestaurant waar de clientèle op sterven na dood met verbeten grimas op noten en granen zit te kauwen, behoort niet tot mijn uitverkoren eetgelegenheid. Ik ga niet mee in de trend van geperste graspol drinken en geestverruimende theesessies bijwonen. Dat maakt van mij dus een onverbeterlijke klimaatzondaar.

Terwijl de grootmachten op deze wereld onze aardbol vergiftigen met onderaardse kernproeven en op afstand bestuurde bombardementen, niets en niemand ontziende ontbossing in het Amazonegebied en koraal verwoestende bouwprojecten ga ik vanaf nu door het leven bestempeld als zondaar.

Zij zijn groot en ik is klein…het is gewoon niet eerlijk.

Over Elsje Veth
Vanuit Zeeuws-Vlaanderen volgde Elsje Veth in 2011 haar hart naar Zoetermeer waar zij sindsdien samenwoont met fotograaf Chris van Dijke. Moeder van twee volwassen zoons en oma van kleinzoon Xavi. Werkt als fulltime secretaresse in Den Haag. Ze publiceerde twee verhalenbundels; ‘Neus snuiten en doorhoesten’ (2015) en ‘Rafels’ (2017). ,,Mijn columns ademen charme, levenslust, wijn en hoge hakken uit. Met hier en daar een vleugje peper,” Twitter: @elsjeschrijft /

@elsjeschrijft20092019