Staken is niet iets wat onderwijsgevenden snel zullen doen. Je leert je leerlingen dat door na te denken, door samen te werken en door overleg je het meest bereikt. Voor veel docenten past staken niet in dat plaatje. En dus is de beslissing om woensdag wel of niet te gaan staken, ook nu er echt gegronde redenen voor zijn, voor velen een moeilijke beslissing.

Als dan ook nog de grote bonden voor enorme verwarring zorgen door eerst wel, vervolgens niet en daarna weer wel op te roepen om te gaan staken, is het dilemma groter dan ooit. En als ouder begrijp je het natuurlijk al helemaal niet meer.

Maar eerlijk….het onderwijs is slechts zeer ten dele geholpen met een eenmalige bijdrage van 460 miljoen euro. Er is een structureel tekort aan docenten. De oplossing wordt nu vooral gezocht in zij-instromers en studenten.

Het beangstigt mij enigszins. Een aantal jaren geleden was er nog de terechte discussie dat scholen alleen bevoegde docenten voor een klas mochten zetten. Immers docentschap is een vak en vraagt om vakkennis, pedagogische kennis en didactische kwaliteiten en dus om een diploma die dat bevestigt. Als ik zou gaan staken, zou ik vooral staken voor behoud van de kwaliteit van het onderwijs en daarvoor is structureel beleid en structureel geld nodig.

En toch is staken niet iets wat onderwijsgevenden snel zullen doen. Het blijft een dilemma. Ik heb in dit geval echter wel degelijk begrip voor de docenten die gaan staken. Ik hoop u als ouder ook.

Over Eric Brunings

Eric Brunings was van 1998-2017 afdelingsleider onderbouw bij het Alfrink College. Hij begon in 1981 op die middelbare school als leraar geschiedenis en nam er na vorig schooljaar afscheid. Brunings schrijft voor ons columns over onderwijs, zijn passies sport en geschiedenis en andere zaken. Broer Peter keepte in de jaren '80 voor Feyenoord.