Lynnette de Weijer uit Zoetermeer verblijft momenteel in Punta del Moral in het zuiden van Spanje en kan voorlopig niet naar Nederland vanwege de corona-uitbraak. De laatste vlucht waarmee ze terug kon was op 20 maart, maar door lichte griepklachten besloot de Zoetermeerse in haar appartement te blijven. De Weijer, die voor haar bedrijf Braindoc.nl een paar keer per jaar in Punta del Moral vertoeft, deelt haar ervaringen tijdens de Spaanse lockdown met www.zoetermeersdagblad.nl.

'Punta del Moral 4 april 2020,

Zojuist is bekend gemaakt dat hier de lockdown met twee weken verlengd is tot 26 april. Dat betekent dus dat 46 miljoen Spanjaarden zes weken compleet huisarest hebben en de hele economie volledig plat ligt. Alleen werknemers in vitale beroepen mogen nog naar hun werk. Ik hoop dat dat hier goed gaat. Het leger patrouilleert al in een aantal plaatsen. Er zijn meerdere arrestaties verricht en heel veel bekeuringen uitgedeeld.

Vandaag is het gaan regenen. Dat is op zich geen schokkende belevenis, maar de huizen zijn hier ingesteld op het buiten houden van de warmte. Binnen is het nu dus koud en vochtig. Omdat je niet naar buiten mag, steekt iedereen zijn elektrische kacheltjes en het licht aan en gaat massaal Netflix kijken. Rond 11.00 uur begint men met het voorbereiden van de lunch. Tussen de middag wordt hier warm gegeten en men kookt elektrisch. Er is geen gas! Wij lopen hier dertig jaar voor op Nederland.

Toen ik om 11.05 uur nietsvermoedend koffie wilde zetten, werd ik opgeschrikt, door het uitvallen van de elektra. Het probleem lag niet bij mij. Het bleek een probleem te zijn op het hele eiland.

Pijnlijke confrontatie
De batterij van mijn telefoon bleek half leeg. Geen wifi, maar gelukkig voldoende 4G. Echter, zonder werkende telefoon heb je daar ook niets aan. Snel contact gezocht met mensen in Ayamonte. Daar was nog wel stroom. En, tip van mijn man in Nederland: de telefoonnummers van de belangrijkste contacten genoteerd. Gewoon analoog: met een pen op een papiertje.

Ik heb erg veel werk te doen en was lekker vroeg begonnen vanmorgen, om mijn deadline te kunnen halen. Marcha stelde voor dat ik naar haar zou komen, zodat ik verder kon werken. Maar hoe kom ik daar? De deur van de garage werkt nl op elektra. Hoe krijg ik mijn auto naar buiten als die deur niet opengaat? De voetgangersdeur werkt ook op elektra. Die zou ik met de sleutel tussen de tralies door van buitenaf kunnen openmaken, mits ik niet ook nog de sleutel liet vallen. Ik zag mij in gedachten op mijn ouwe dag al over de omheining klimmen.

De badkamer hier heeft geen ramen. Al eens je contactlenzen in gedaan in het donker? Het huis begon rap af te koelen nu de verwarming niet aan stond.

We hadden afgesproken, dat Marcha om 12.45 uur bij de poort zou staan om mij op te halen, als zij niets meer van mij hoorde. Maar hoe weet ik of het 12.45 uur is, als mijn telefoon het niet doet? De batterij van mijn analoge klok is namelijk ook leeg en ik had nog geen nieuwe batterijen gekocht (wie kijkt er nog op een klok?). En de bel van het complex werkt, jawel, op elektra.

Van het gas af?
Zonder stroom en wifi, ben je echt volledig afgesloten van alles wat wij nu gewoon vinden. Van hoe we leven, werken, koken, informatie verzamelen en contact houden met elkaar. Het is een pijnlijke gewaarwording, maar zonder elektra zijn we eigenlijk nergens meer. De vraag dringt zich bij mij op, of de koers die wij nu in Nederland varen, om alles om te zetten naar elektra, wel echt verstandig is. Het blijkt namelijk dat je dan echt geen kant meer op kunt. In mijn geval, dus niet eens meer naar buiten. Tenminste, niet op een normale manier.